Παρότι έχει υψηλή συχνότητα εμφάνισης, η προστατίτιδα ωστόσο παραμένει υποτιμημένη με την πλειονότητα των ανδρών να μην γνωρίζει τα προειδοποιητικά συμπτώματά της, ούτε τις πιθανές επιπλοκές της, με συνέπεια να καθυστερούν να απευθυνθούν στον γιατρό για να αναζητήσουν την πρέπουσα θεραπεία.
Φλεγμονώδες νόσημα του
ουροποιητικού συστήματος
Όπως φανερώνει το όνομά της και η χαρακτηριστική κατάληξη του ιατρικού όρου, η προστατίτιδα οφείλεται σε φλεγμονή του προστάτη αδένα, ο οποίος έχει σχήμα καρυδιού και βρίσκεται ακριβώς κάτω από την ουροδόχο κύστη στο ανδρικό σώμα, ενώ η βασική του λειτουργία αφορά στον εμπλουτισμό και την αναπαραγωγή του σπέρματος.
Με τον όρο «προστατίτιδα», αποκαλούμε μία ομάδα διαταραχών, οι οποίες χαρακτηρίζονται από ουρολογικά συμπτώματα όπως αιματουρία, θολά ούρα, πόνο ή κάψιμο στην ούρηση, δυσουρία, συχνοουρία, δυσκολίες ή πόνο στην εκσπερμάτιση και πόνο στο περίνεο ή χαμηλά στη μέση και ψυχολογική επιβάρυνση του ασθενούς.
Πολύ συχνά στην προστατίτιδα εμφανίζεται πυρετός, ενώ παρατηρείται και διόγκωση του προστάτη, που εντείνει την ενόχληση και τη δυσφορία. Τα συμπτώματα είναι ιδιαίτερα ενοχλητικά και πολλοί άνδρες αναφέρουν συχνά το αίσθημα για επείγουσα ανάγκη ούρησης, χωρίς ωστόσο φυσιολογική ροή ούρων.
Οι τέσσερις τύποι της προστατίτιδας
Κάτω από τον γενικό ιατρικό όρο υπάρχουν διάφοροι τύποι προστατίτιδας και συγκεκριμένα τέσσερις που μπορεί να έχουν διαφορετικά αίτια από έντονα εως καθόλου συμπτώματα, κάτι που εντείνει την σύγχυση των ανδρών και τους καθυστερεί ακόμα περισσότερο στο να ζητήσουν ιατρική βοήθεια.
Οι βασικοί τύποι περιλαμβάνουν:
Την οξεία βακτηριακή προστατίτιδα, που αφορά σε οξεία φλεγμονή του προστάτη η οποία προκαλείται κυρίως από τα βακτηρίδια E.coli, Klebsiella, Poteus, κ.α. Σε αυτή την περίπτωση ο ασθενής παρουσιάζει υψηλό πυρετό με ρίγος.
Υπάρχει επίσης η χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα, που προκαλείται από τα ίδια βακτήρια που προκαλούν και την οξεία μορφή της πάθησης και συνήθως προέρχεται από τη μη θεραπευμένη οξεία προστατίτιδα, είναι δηλαδή το χρόνιο υπόλειμμά της. Τα μικρόβια-δηλαδή τα βακτηρίδια-εισέρχονται στον προστάτη διαμέσου της ουρήθρας μέσω σπερματικού λοφιβίου.
Μια 3η μορφή αφορά στη χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα η οποία προκαλεί χρόνιο πυελικό άλγος. Αποτελεί την πιο κοινή μορφή προστατίτιδας που δεν οφείλεται σε βακτήρια και είναι μία χρόνια κατάσταση που ταλαιπωρεί και επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής του ασθενούς. Η αιτία πρόκλησης της συγκεκριμένης μορφής της νόσου είναι ασαφής και τα συμπτώματα δεν είναι συγκεκριμένα, κάτι που εντείνει την δυσκολία στην έγκαιρη διάγνωση.
Τέλος υπάρχει η ασυμπτωματική φλεγμονώδης προστατίτιδα, χωρίς εμφανή συμπτώματα.
Πώς γίνεται η διάγνωση της πάθησης
Για τη διάγνωση της προστατίτιδας απαιτείται καταγραφή του ιστορικού του ασθενούς καθώς και διενέργεια συγκεκριμένων εξετάσεων όπως αιματολογικός έλεγχος, ουρομετρικός έλεγχος, καλλιέργεια ούρων, καλλιέργεια σπέρματος και απεικονιστικές εξετάσεις όπου θα βοηθήσουν στον εντοπισμό του βακτηρίου και στο είδος της προστατίτιδας.
Χαρακτηριστική εκδήλωση της προστατίτιδας αποτελεί η μεγάλη αύξηση του προστατικού καρκινικού αντιγόνου PSA, όχι όμως σταδιακή-που να χτυπά καμπανάκι κινδύνου για κακοήθεια-αλλά αληθινή εκτίναξη της τιμής του δείκτη.
Με την καλλιέργεια ούρων και την καλλιέργεια σπέρματος εντοπίζεται το μικρόβιο που είναι υπεύθυνο για την οξεία βακτηριακή προστατίτιδα. Για τη χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα, η συλλογή ούρων μετά από μάλαξη του προστάτη αυξάνει την πιθανότητα να βρεθεί ο μικροοργανισμός. Για τη χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα, η διάγνωση γίνεται με αποκλεισμό άλλων τύπων προστατίτιδας, ενώ τα συμπτώματα πρέπει να επιμένουν τουλάχιστον για τρεις μήνες.
Τέλος, ασυμπτωματική φλεγμονώδης προστατίτιδα συνήθως διαγιγνώσκεται τυχαία, με τυχαίες εξετάσεις στο πλαίσιο κάποιου check up, με την πολυετή εμπειρία του ουρολόγου να διευκολύνει την διάγνωσή της.
Πώς θεραπεύεται η προστατίτιδα
Ανάλογα με τον τύπο της προστατίτιδας, ο θεράπων ιατρός προτείνει τη κατάλληλη θεραπεία. Η πιο κοινή θεραπεία είναι η χορήγηση αντιβιοτικών και η επιλογή του φαρμάκου γίνεται βάσει του είδους των βακτηριδίων που έχουν προκαλέσει τη φλεγμονή.
Η διάρκεια της θεραπείας εξαρτάται από τον τύπο της προστατίτιδας προκειμένου να μειωθεί η πιθανότητα υποτροπής και τα φάρμακα πρέπει να ληφθούν για όλο το δοσολογικό σχήμα, καθώς στην αντίθετη περίπτωση η πιθανότητα υποτροπής αυξάνεται. Στη χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα, η θεραπεία απαιτεί περισσότερο χρόνο και συνοδεύεται από αλλαγές στον τρόπο ζωής του ασθενή. Λόγω της μικροβιακής αντοχής, η θεραπεία της προστατίτιδας δεν είναι εύκολη υπόθεση και συχνά απαιτείται κοκτέιλ φαρμάκων για την αντιμετώπισή της.
Σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτείται νοσηλεία για την ενδοφλέβια χορήγηση υγρών και αντιβιοτικών, ενώ προληπτικά συνιστάται η λήψη αντιοξειδωτικών συμπληρωμάτων διατροφής. Ο εξειδικευμένος γιατρός καθοδηγεί τον ασθενή για την ολοκληρωμένη αντιμετώπιση της προστατίτιδας, προκειμένου να μην υπάρξουν υποτροπές ενώ στην αγωνιώδη ερώτηση πολλών ανδρών αν οι επαναλαμβανόμενες προστατίτιδες αυξάνουν τον κίνδυνο για καρκίνο του προστάτη η απάντηση μέχρι στιγμής φαίνεται να είναι αρνητική.
